Karijes se, uz parodontopatiju, smatra najrasprostranjenijim oboljenjem u stomatologiji. Predstavlja multifaktorijalno oboljenje koje za posledicu ima razgradnju i raspadanje čvrstih zubnih tkiva. Primarna delatnost svakog stomatologa trebalo bi da bude usmerena ka prevenciji nastanka karijesa. Od velikog značaja svakako je i rana dijagnostika karijesnih, ali i nekarijesnih oštećenja zuba, kao i njihova sanacija, odnosno funkcionalna i estetska rekonstrukcija zuba nekim od savremenih restaurativnih materijala.

Savremeni metod restauracije zuba podrazumeva upotrebu kompozitnih materijala. U poređenju sa amalgamskim ispunima, prilikom preparacije zuba za kompozitne materijale u značajnoj meri se štedi zdrava zubna supstanca. Kompozitni materijali su veoma pogodni za oblikovanje i modelovanje, pa se na ovaj način može dobiti ispun vrhunskih estetskih karakteristika, a pravilno modelovanje grizne površine ispuna doprinosi očuvanju funkcije žvakanja.

Posledice karijesa koji nije na vreme saniran mogu biti višestruke i u finalu dovesti do gubitka zuba. Nelečeni karijes dovodi do oštećenja zubne pulpe (živca) koja se mogu manifestovati kroz akutne i hronične upalne procese, koji dalje mogu dovesti do odumiranja pulpnog tkiva i pojave procesa u regiji oko vrha korena. Endodoncija je klinička disciplina koja se bavi prevencijom, dijagnozom i terapijom oboljenja pulpe i apeksnog parodoncijuma, a podrazumeva sve procedure neophodne za očuvanje zdravlja vitalnih zuba, a u slučajevima kada je došlo do infekcije pulpe, procedure koje imaju za cilj da neutrališu i eliminišu efekte mikrorganizama i sačuvaju funkcionalnost obolelog zuba. U zavisnosti od dijagnoze, ali i samog toka terapije, endodontsko lečenje zuba se može završiti u jednoj poseti ili u više poseta, uz primenu interseansne medikacije. Po završetku endodontske terapije sledi restauracija zuba, a u zavisnosti od stepena oštećenja, zub se može zbrinuti kompozitnim ispunom, nadogradnjom ili fiksnom protetskom nadoknadom.